Σελίδες

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Φίλες της λέσχης ανάγνωσης Καστοριάς για τον μήνα Νοέμβριο διαβάζουμε Λένα Διβάνη το βιβλίο της "Τι θα γίνω άμα δεν μεγαλώσω"
Τι θα κάνω άμα δεν μεγαλώσω; Αλλά κι εσείς, γιατί δεν μεγαλώνετε επιτέλους; Γιατί συμπεριφερόμαστε όλοι σαν ανήλικα (λέμε συνεχώς ψέματα, τρώμε βρόμικα στις καντίνες, διαβάζουμε αηδίες, δεν στρωνόμαστε να δουλέψουμε, οδηγάμε ντίρλα, κι άμα τρακάρουμε μουντζώνουμε τη μαύρη τύχη μας); Γιατί δεν αλλάζει τίποτα επιτέλους, αφού όλοι είναι υπέρ της αλλαγής; Πώς θα καταφέρω να μην πνιγώ μες στο "εγώ" μου; Τι εννοούμε όταν λέμε "σ' αγαπώ" ή "το Πολυτεχνείο ζει"; Αφού δεν ζει, ρε παιδιά, ποιον κοροϊδεύουμε τώρα; Αυτές και άλλες ερωτήσεις ήθελα να σας κάνω. Να σας πω τι σκέφτομαι, μήπως και μου πείτε τι σκέφτεστε. Κουβέντα να γίνεται. Γιατί η ζωή του καθενός μας κρέμεται κυριολεκτικά από τις ζωές των άλλων -αυτό τουλάχιστον το 'χω πιάσει... Κι επειδή δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, άρχισα να τα γράφω σε περιοδικά, σε εφημερίδες, στο διαδίκτυο. Τώρα έγιναν και βιβλίο. Υπάρχει εκεί έξω κανείς που να ξέρει την απάντηση; Η ισχύς εν τη ενώσει -ακόμα κι αυτό κοντεύουμε να το ξεχάσουμε. Άντε λοιπόν, περιμένω: divani@otenet.gr. Τα κείμενα αυτά πρωτοδημοσιεύτηκαν στο "Elle", στα "Νέα" και στην "Αυγή" από το 1998 ως το 2005.

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

συνάντηση σεπτεμβρίου λέσχης ανάγνωσης Καστοριάς

Φίλες μου καλό καλοκαίρι και μην ξεχνατε τις Τρίτες και τις Πέμπτες.
Για τον Σεπτέμβριο διαβάζουμε το ζολι του Colum Mc Cann

Η ιστορία της τσιγγάνας Ζόλι ξεκινά στη Σλοβακία της δεκαετίας του 30, όταν οι στρατιώτες του φασιστικού καθεστώτος σπρώχνουν την οικογένειά της στον πνιγμό. Μόνος επιζών ο παππούς της, ο άνθρωπος που τη μαθαίνει γραφή και ανάγνωση (θέματα, τότε, ταμπού για τους τσιγγάνους) και την παντρεύει με έναν μεγαλύτερο σε ηλικία αλλά ευαίσθητο μουσικό. Τα χρόνια περνούν, τα καθεστώτα αλλάζουν, οι ίδιοι οι τσιγγάνοι αλλάζουν. Και η μικρή Ζόλι θα μεγαλώσει, και θα αρχίσει να ζει μια ζωή γεμάτη ποίηση και έρωτες, περιπλανήσεις και κακουχίες, προδοσίες και εξορίες, χωρίς όμως να χάνει ούτε στιγμή το σθένος της και την υπερηφάνια της για την ιδιαιτερότητα της φυλής της.Από τα πιο σπουδαία επικά και ταυτόχρονα λυρικά ευρωπαϊκά μυθιστορήματα των τελευταίων χρόνων, το Ζόλι του Ιρλανδού Κόλουμ ΜακΚαν σαγηνεύει τον αναγνώστη με την πληθώρα εικόνων και συναισθημάτων που προσφέρει, στα πλαίσια μιας μοναδικής τοιχογραφίας της Ευρώπης των μέσων του 20ού αιώνα.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Tommas Mann

αυτη τη εβδομαδα διαβαζουμς homas Mann